蝉二首

唐代 / 子兰      诗歌

独蝉初唱古槐枝,委曲悲凉断续迟。
雨后忽闻谁最苦,异乡孤馆忆家时。
衰柳蝉吟旁浊河,正当残日角声和。
寻常不足少愁思,此际闻时愁更多。
更多评论

推荐

封面
中国风

 824   0  0

小文

封面
中国风

 927   0  0

小文

封面
清明

 908   0  0

小文

封面
中国风

 1274   0  0

小文

封面
中国风

 738   0  0

小文

封面
中国风

 794   0  0

小文

封面
中国风

 818   0  0

小文

封面
中国风

 794   0  0

小文

封面
中国风

 905   0  0

小文

封面
中国风

 822   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 950   0  0

小文

封面
中国风

 1146   0  0

小文

封面
中国风

 929   0  0

小文

封面
中国风

 752   0  0

小文

封面
中国风

 776   0  0

小文

封面
中国风

 1055   0  0

小文

封面
中国风

 791   0  0

小文

封面
中国风

 750   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123  |   33blog  |   职校招生  |   百科平台




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载