满江红(寓古杭和南塘咏欲雪词)

宋代 / 卫宗武      诗歌

屑玉飞E648,正堪称、冯夷展布。空几度、痴云凝聚,狂风掀舞。点点抛扬珠作霰,纤纤断续丝垂雨。借银河、翦刻六花飘,天应许。
水漠漠,斜桥渡。烟淡淡,长亭路。望寒莎衰草,总成愁绪。坡老新堤须好在,逋仙孤屿犹堪去。共寻梅、止欠雪双清,烦青女。
更多评论

推荐

封面
江南

 921   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 780   0  0

小文

封面
中国风

 805   0  0

小文

封面
中国风

 970   0  0

小文

封面
中国风

 754   0  0

小文

封面
中国风

 914   0  0

小文

封面
中国风

 771   0  0

小文

封面

 730   0  0

小文

封面
中国风

 788   0  0

小文

封面
中国风

 781   0  0

小文

封面
中国风

 788   0  0

小文

封面
中国风

 775   0  0

小文

封面
中国风

 838   0  0

小文

封面
中国风

 751   0  0

小文

封面
邀请函

 730   0  0

小文

封面
中国风

 802   0  0

小文

封面
中国风

 793   0  0

小文

封面
中国风

 1101   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载