赋得听松声

唐代 / 刘得仁      诗歌

庭际微风动,高松韵自生。听时无物乱,尽日觉神清。
强与幽泉并,翻嫌细雨并。拂空增鹤唳,过牖合琴声。
况复当秋暮,偏宜在月明。不知深涧底,萧瑟有谁听。
更多评论

推荐

封面
中国风

 797   0  0

小文

封面
中国风

 1260   0  0

小文

封面
中国风

 849   0  0

小文

封面
中国风

 750   0  0

小文

封面
中国风

 746   0  0

小文

封面
中国风

 728   0  0

小文

封面
中国风

 770   0  0

小文

封面
中国风

 749   0  0

小文

封面
中国风

 822   0  0

小文

封面
中国风

 712   0  0

小文

封面
中国风

 713   0  0

小文

封面
中国风

 728   0  0

小文

封面
中国风

 765   0  0

小文

封面
中国风

 750   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 779   0  0

小文

封面
中国风

 833   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载