酬李司直纵诸公冬日游妙喜寺题照、昱二上人房…述

唐代 / 皎然      诗歌

达贤贵贞隐,常惧迹不灭。遂与永公期,遗身坐林樾。
华轩何辚辚,为我到幽绝。心境寒草花,空门青山月。
潘生独不见,清景屡盈缺。林下常寂寥,人间自离别。
何时解轻佩,来税丘中辙。
更多评论

推荐

封面
中国风

 750   0  0

小文

封面
中国风

 793   0  0

小文

封面
中国风

 718   0  0

小文

封面
中国风

 1119   0  0

小文

封面
中国风

 1332   0  0

小文

封面
读书节

 847   0  0

小文

封面
中国风

 766   0  0

小文

封面
中国风

 739   0  0

小文

封面
中国风

 1529   0  0

小文

封面
中国风

 763   0  0

小文

封面
中国风

 789   0  0

小文

封面
中国风

 1160   0  0

小文

封面
中国风

 738   0  0

小文

封面
中国风

 771   0  0

小文

封面
中国风

 968   0  0

小文

封面
中国风

 749   0  0

小文

封面
中国风

 799   0  0

小文

封面
中国风

 875   0  0

小文

封面
中国风

 701   0  0

小文

封面
中国风

 731   0  0

小文

皎然

皎然,唐代诗僧。生卒年不详。俗姓谢,字清昼,吴兴(浙江省湖州市)人。南朝谢灵运十世孙。活动于大历、贞元年间,有诗名。他的《诗式》为当时诗格一类作品中较有价值的一部。其诗清丽闲淡,多为赠答送别、山水游赏之作。
友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载