春日题山家

唐代 / 李郢      诗歌

偶与樵人熟,春残日日来。依冈寻紫蕨,挽树得青梅。
燕静衔泥起,蜂喧抱蕊回。嫩茶重搅绿,新酒略炊醅。
漠漠蚕生纸,涓涓水弄苔。丁香政堪结,留步小庭隈。
更多评论

推荐

封面
中国风

 954   0  0

小文

封面
中国风

 736   0  0

小文

封面
中国风

 882   0  0

小文

封面
中国风

 1052   0  0

小文

封面
中国风

 735   0  0

小文

封面
中国风

 734   0  0

小文

封面
中国风

 884   0  0

小文

封面
中国风

 737   0  0

小文

封面
中国风

 832   0  0

小文

封面
中国风

 811   0  0

小文

封面
中国风

 900   0  0

小文

封面
中国风

 883   0  0

小文

封面
中国风

 913   0  0

小文

封面
中国风

 769   0  0

小文

封面
中国风

 693   0  0

小文

封面
中国风

 830   0  0

小文

封面
中国风

 809   0  0

小文

封面
中国风

 953   0  0

小文

封面
中国风

 685   0  0

小文

李郢

李郢,字楚望,长安人。大中十年,第进士,官终侍御史。诗作多写景状物,风格以老练沉郁为主。代表作有《南池》、《阳羡春歌》、《茶山贡焙歌》、《园居》、《中元夜》、《晚泊松江驿》、《七夕》、《江亭晚望》、《孔雀》、《画鼓》、《晓井》等,其中以《南池》流传最广。
友情链接

搜外友链  |   维家  |   风淋室 >  |   明星排行  |   建筑规范文档  |   惠州保安公司  |   环保空调  |   咒术回战




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载