春云

唐代 / 裴澄      诗歌

漠漠复溶溶,乘春任所从。映林初展叶,触石未成峰。
旭日消寒翠,晴烟点净容。霏微将似灭,深浅又如重。
薄彩临溪散,轻阴带雨浓。空馀负樵者,岭上自相逢。
更多评论

推荐

封面
中国风

 1000   0  0

小文

封面
中国风

 992   0  0

小文

封面
中国风

 944   0  0

小文

封面
中国风

 1081   0  0

小文

封面
中国风

 950   0  0

小文

封面
中国风

 971   0  0

小文

封面
清明

 1517   0  0

小文

封面
中国风

 906   0  0

小文

封面
中国风

 1707   0  0

小文

封面
中国风

 999   0  0

小文

封面
端午

 1260   0  0

小文

封面
中国风

 1101   0  0

小文

封面
中国风

 897   0  0

小文

封面
中国风

 968   0  0

小文

封面
中国风

 940   0  0

小文

封面
中国风

 922   0  0

小文

封面
酸菜鱼

 922   0  0

小文

封面
中国风

 873   0  0

小文

封面
中国风

 994   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123  |   33blog  |   职校招生  |   百科平台




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载