与孟郊洛北野泉上煎茶

唐代 / 刘言史      诗歌

粉细越笋芽,野煎寒溪滨。恐乖灵草性,触事皆手亲。
敲石取鲜火,撇泉避腥鳞。荧荧爨风铛,拾得坠巢薪。
洁色既爽别,浮氲亦殷勤。以兹委曲静,求得正味真。
宛如摘山时,自歠指下春。湘瓷泛轻花,涤尽昏渴神。
此游惬醒趣,可以话高人。
更多评论

推荐

封面
中国风

 842   0  0

小文

封面
中国风

 787   0  0

小文

封面
中国风

 836   0  0

小文

封面
中国风

 790   0  0

小文

封面
中国风

 843   0  0

小文

封面
中国风

 740   0  0

小文

封面
中国风

 795   0  0

小文

封面
中国风

 811   0  0

小文

封面
中国风

 1339   0  0

小文

封面
中国风

 771   0  0

小文

封面
中国风

 819   0  0

小文

封面
中国风

 836   0  0

小文

封面
中国风

 891   0  0

小文

封面
中国风

 795   0  0

小文

封面
中国风

 798   0  0

小文

封面
中国风

 875   0  0

小文

封面
中国风

 753   0  0

小文

封面
中国风

 825   0  0

小文

封面
立秋

 748   0  0

小文

封面
中国风

 843   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123  |   33blog  |   职校招生  |   百科平台




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载