梦白衣妇人歌词

唐代 / 卢绛      诗歌

玉京人去秋萧索,画檐鹊起梧桐落。欹枕悄无言,
月和残梦圆。背灯惟暗泣,甚处砧声急。眉黛小山攒,
芭蕉生暮寒。
清风明月夜深时,箕帚卢郎恨已迟。
他日孟家坡上约,再来相见是佳期。
更多评论

推荐

封面
中国风

 856   0  0

小文

封面
中国风

 800   0  0

小文

封面
中国风

 909   0  0

小文

封面
中国风

 859   0  0

小文

封面
中国风

 1226   0  0

小文

封面
中国风

 965   0  0

小文

封面
中国风

 917   0  0

小文

封面
中国风

 939   0  0

小文

封面
中国风

 1207   0  0

小文

封面
中国风

 938   0  0

小文

封面
中国风

 957   0  0

小文

封面
中国风

 855   0  0

小文

封面
中国风

 836   0  0

小文

封面
中国风

 920   0  0

小文

封面
中国风

 933   0  0

小文

封面
邀请函

 1303   0  0

小文

封面
中国风

 909   0  0

小文

封面
中国梦

 927   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化  |   挂机方案计划  |   极客123  |   33blog  |   职校招生  |   百科平台




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载