梦白衣妇人歌词

唐代 / 卢绛      诗歌

玉京人去秋萧索,画檐鹊起梧桐落。欹枕悄无言,
月和残梦圆。背灯惟暗泣,甚处砧声急。眉黛小山攒,
芭蕉生暮寒。
清风明月夜深时,箕帚卢郎恨已迟。
他日孟家坡上约,再来相见是佳期。
更多评论

推荐

封面
中国风

 1208   0  0

小文

封面
中国风

 746   0  0

小文

封面
中国风

 744   0  0

小文

封面
中国风

 913   0  0

小文

封面
中国风

 744   0  0

小文

封面
中国风

 741   0  0

小文

封面
中国风

 742   0  0

小文

封面
中国风

 815   0  0

小文

封面
中国风

 874   0  0

小文

封面
中国风

 766   0  0

小文

封面
中国风

 678   0  0

小文

封面
中国风

 747   0  0

小文

封面
中国风

 706   0  0

小文

封面
中国风

 815   0  0

小文

封面
中国风

 945   0  0

小文

封面
中国风

 745   0  0

小文

封面
中国风

 732   0  0

小文

封面
中国风

 746   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   京东e卡回收  |   台词网  |   Quickq下载  |   NBA直播  |   威而鋼哪裡買  |   json格式化




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载