奉陪陆使君长源诸公游支硎寺(寺即支公学道处)

唐代 / 皎然      诗歌

尝览高逸传,山僧有遗踪。佐游继雅篇,嘉会何由逢。
尘世即下界,色天当上峰。春晖遍众草,寒色留高松。
缭绕彩云合,参差绮楼重。琼葩洒巾舄,石de清心胸。
灵境若可托,道情知所从。
更多评论

推荐

封面
中国风

 733   0  0

小文

封面
中国风

 793   0  0

小文

封面
中国风

 789   0  0

小文

封面
中国风

 892   0  0

小文

封面
中国风

 743   0  0

小文

封面
中国风

 715   0  0

小文

封面
中国风

 747   0  0

小文

封面
中国风

 734   0  0

小文

封面
中国风

 737   0  0

小文

封面
中国风

 869   0  0

小文

封面
中国风

 835   0  0

小文

封面
中国风

 799   0  0

小文

封面
中国风

 719   0  0

小文

封面
中国风

 693   0  0

小文

封面
中国风

 742   0  0

小文

封面
中国风

 666   0  0

小文

封面
中国风

 741   0  0

小文

封面
中国风

 765   0  0

小文

封面
中国风

 737   0  0

小文

封面
中国风

 788   0  0

小文

皎然

皎然,唐代诗僧。生卒年不详。俗姓谢,字清昼,吴兴(浙江省湖州市)人。南朝谢灵运十世孙。活动于大历、贞元年间,有诗名。他的《诗式》为当时诗格一类作品中较有价值的一部。其诗清丽闲淡,多为赠答送别、山水游赏之作。
友情链接

搜外友链  |   维家  |   风淋室 >  |   明星排行  |   建筑规范文档  |   惠州保安公司  |   环保空调  |   咒术回战




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载