蒙穀山

唐代 / 唐彦谦      诗歌

蒙穀山低碧海枯,仲君闲坐说麻姑。遥天鹤语知虚实,
长夜神光竟有无。秘祝斋心开九转,侍臣回首听三呼。
交朋漫信文成术,短烛瑶坛漏满壶。
更多评论

推荐

封面
中国风

 727   0  0

小文

封面
中国风

 746   0  0

小文

封面
中国风

 677   0  0

小文

封面
中国风

 851   0  0

小文

封面
中国风

 664   0  0

小文

封面
中国风

 775   0  0

小文

封面
中国风

 773   0  0

小文

封面
中国风

 743   0  0

小文

封面
中国风

 776   0  0

小文

封面
中国风

 755   0  0

小文

封面
中国风

 721   0  0

小文

封面
中国风

 700   0  0

小文

封面
中国风

 713   0  0

小文

封面
中国风

 735   0  0

小文

封面
中国风

 731   0  0

小文

封面
中国风

 684   0  0

小文

封面
中国风

 1048   0  0

小文

封面
中国风

 847   0  0

小文

封面
谷雨

 711   0  0

小文

封面
中国风

 3920   0  0

小文

友情链接

搜外友链  |   维家  |   风淋室 >  |   明星排行  |   建筑规范文档  |   惠州保安公司  |   环保空调  |   咒术回战




意见反馈 ||  关于我们 ||  用户协议 ||  隐私保护 ||  商务合作

Copyright © 2020-2022 中华文学苑(华文苑) 京ICP备17037819号

Email:artype@163.com      QQ:262989474

加入华文苑qq群

Android下载